Samen verwonderen schept een band

Samen ontdekken schept een band.

Dat werd vrijdag weer eens bevestigd tijdens een natuurbelevingstocht. Daarmee sloten Nathalie en ik onze vakantie namelijk af.

Onder begeleiding van Ron Hoenderboom liepen we vijf uur lang door de bossen van de St. Jansberg.

We kenden elkaar nog niet, behalve via LinkedIn. Maar wat Ron daar deelt spreekt me al langer aan. En hoe gaaf is het dan om elkaar in het echt te ontmoeten en op stap te gaan? Te delen met en leren van elkaar.

Samen bewonderden we prachtige oude eiken en beuken. Spraken over de verwoestende impact van kleine kevertjes (letterzetters) op naaldbomen en wolven in Nederland. Leerden over de geschiedenis van dit gebied (waar o.a. een oude Romeinse nederzetting lag en hevige gevechten plaatsvonden tijdens WOII).

We zochten naar dierensporen, zoals die van het ree. En stonden stil bij een indrukwekkende dassenburcht die al tientallen jaren bewoond wordt.

Onze tocht leidde langs bronnen, daaruit voortvloeiende beken en voormalige zwemvijvers die er woest aantrekkelijk uitzagen in de zomerse hitte. We beklommen pittige kuitenbijters en zagen in de diepte het water zich langzaam een weg uit het bos kronkelen.

Ook gingen we aan de slag met energetisch werk. We zoomden in op wat we voelden op bepaalde plekken. Waar in ons lichaam dat gevoel het sterkst was en waarom. Wat dat te betekenen had voor ons en de plek waar we ons bevonden.

Zo bezochten we een krachtplek, kregen we uitleg over het medicijnwiel en ervaarden we de werking van een vortex; een krachtig energetisch knooppunt.

Oefeningen in overgave en contact maken met onze intuïtie kleurden de dag verder in.

Zweverig geneuzel?

Dacht het niet!

De natuur en haar hoeders (zoals Ron) zijn zo aards als maar kan.

Het gaat om fijngevoeligheid. Van open staan en intunen op wat er in jou gebeurt als je aanwezig bent op zo’n plek. Praten en nadenken over die ervaring en zo tot inzichten komen.

De vraag is: sta je in contact met dat gevoel of ben je te druk bezig om écht te kunnen voelen? Het is namelijk een vaardigheid die je kunt (her)ontwikkelen.

Met Ron naast ons konden we met open vizier ontdekken. Gewoon kijken wat er op ons pad kwam. Ongedwongen. Vrij. In verbinding met de natuur, waar wij net zo onderdeel van zijn als het ree, de das, de beek en de beuk.

Elke dag doe ik nieuwe kennis op. Over de natuur, Moeder Aarde, energie, elementen, de verbindingen daartussen en hoe we elkaar beïnvloeden.

En daarmee over mezelf. Wie ben ik ten diepste? Wat is mijn rol? En hoe vul ik die in?

Ik ben dankbaar voor de inzichten en inspiratie die Ron ons gaf. Het zijn zaken die ik meeneem en met liefde verder verspreid in de wereld, o.a. tijdens tochten die ik zelf begeleid.

Ga mee op reis en kom tot rust. Geniet. Verwonder je. Verbind je met de natuur, jezelf en andere zielen. Daar ligt alle kennis verscholen die je écht nodig hebt in het leven.

Welkom mooi mens!